ارزیابی آسیب پذیری آب‌های زیرزمینی منطقه لنجان سفلی اصفهان از نظر کل کربن آلی، نیترات، و برخی کاتیون‌ها و آنیون‌ها در مقیاس پایلوت با کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)

آلودگی آب‌های زیرزمینی به واسطهٔ فعالیت‌های مختلف انسانی و طبیعی صورت می‌گیرد. امروزه برای انجام ارزیابی آسیب پذیری آب‌های زیرزمینی از GIS استفاده می‌شود. هدف از انجام این تحقیق، آسیب پذیری بخشی از آبخوان دشت نجف آباد واقع در منطقه لنجان سفلی از نظر مواد شیمیایی شامل کل کربن آلی، نیترات، هدایت الکتریکی، سولفات، کلرور و سختی کل با استفاده از GIS می‌باشد. برای این منظور لایه‌های اطلاعاتی مختلف شامل کل کربن آلی، نیترات، هدایت الکتریکی، سولفات، کلرور و سختی کل که غلظت آن‌ها از طریق نمونه برداری طی 4 فصل تابستان 87 لغایت بهار 1388 از 25 حلقه چاه در منطقه لنجان سفلی به دست آمده بود، تهیه شد. در نهایت پس از وزن دهی، امتیاز بندی و همپوشانی لایه‌ها، مناطق با آسیب پذیری مختلف در هر فصل و هم چنین به طور سالیانه تعیین گردید. یافته‌های حاصل از آنالیز شیمیایی نمونه‌ها نشان می‌دهد که بیشترین غلظت ترکیباتی مانند نیترات، سختی کل، کلرور، سولفات و مقدار هدایت الکتریکی به ترتیب برابر 98، 3800، 6745 و 3780 میلی گرم در لیتر و 5/14 میلی زیمنس بر سانتیمتر مربوط به فصل بهار سال 1388 بوده است. از سوی دیگر بیشترین غلظت کل کربن آلی برابر 6/21 میلی گرم در لیتر و در فصل تابستان 1387 اندازه گیری شده است، اما کمترین غلظت این ترکیبات بیشتر در فصول تابستان و پاییز 1387 سنجیده شده است.     نتایج تحلیلی GIS نیزنشان داد که ناحیه ای در مرکز منطقه لنجان سفلی که دارای خاک از نوع رسی بوده و عمق آب زیرزمینی در آن نیز نسبت به مناطق مجاور متوسط می‌باشد، کمترین آسیب پذیری را نسبت به آلاینده‌های مورد آنالیز دارد. هم چنین، با پیشروی به سمت شرق منطقه، بر آسیب پذیری ناحیه افزوده می‌گردد. لذا حفر چاه در آن منطقه با آلودگی منابع آبی آن رو به رو خواهد بود.